πολιανίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) ορυκτό οξείδιο τού μαγγανίου με μολυβδότεφρο ή μαύρο χρώμα και υπομεταλλική λάμψη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. polianite < γερμ. Polianit < πολιαίνομαι < πολιός «γκρίζος, φαιός»].